Dag 6: Hike en Zulu leren
1 augustus 2015 - St Lucia, Zuid-Afrika
Om half 6 zaten we al aan een kopje thee. De nacht in de B-hive was geweldig. Ik heb alleen een foto van binnen op mijn telefoon, hoe de huisjes er van buiten uitzien, staan op mijn camera. Hoe bijzonder, de huisjes zijn rond en van stro. Om je heen hoor je de antilopen om je huisje struinen. Het gekke is dat ik geen moment bang ben, alleen maar loop te stuiteren van alle ervaringen. Als ik wat hoor knisperen, kijk ik even en schijn je zo in de ogen van een antilope. Ze zijn ongevaarlijk en liggen verspreid over het park in het gras of grazen wat.
De hike was supermooi. We hebben het nijlpaardpad gevolgd en hebben mooi zicht gehad op een familie met 3 kinderen. Nijlpaarden zijn zeer gevaarlijk dus we moesten voorzichtig zijn (nijlpaardknuffelen zit er dus niet in) maar het was heel bijzonder om te zien hoe ze lekker in de zon liggen en een bad nemen. Het pad liep ook over een krokodillenrivier. Hier kregen we de opdracht vooral niet met je rug naar de rand van het water te gaan staan. Onze gids had een paar weken ervoor een krokodil gezien die een impala op at. Ik had de hele weg het liedje in mijn hoofd: "de krokodil ligt in het water, de krokodil ligt helemaal stil..." Gelukkig liep het dit keer anders af dan in dit liedje en hebben we allemaal onze billen nog :) Het was verder enorm veel klimmen, bukken, springen etc en dat hadden we wel even nodig na zoveel tijd in de bus. Hoogtepunten was ook het Afrikaanse spelletje 'bokdrollekiespoeg'. Wat dat precies is, verklap ik niet. Hoop dat het niet op Google te vinden is. :) Ik heb ook onderweg nog een bijzondere steen gevonden die ik mee naar huis neem.
Op dit moment rijden we Swaziland weer uit, op naar weer een nieuwe plek waar we wel weer 2 nachten verblijven. Soms wel even fijn, in plaats van 's avonds je tentje opzetten en 's ochtends weer afbreken. Roy en ik hebben er al aardig handigheid in. Nu heb ik weer een lekker 'Sanne moment' (oftewel Bridget Jones moment) gecreëerd: Doordat ik vannacht niet in het tentje heb geslapen en nog gauw wat spullen uit het huisje moest halen, begon Roy vast met afbreken van de tent. Eenmaal in de bus bedacht ik me dat ik gisteren mijn string had gewassen onder de douche. Omdat ik 'm niet aan de truck wilde hangen om te drogen (dat doen we met handdoeken wel) heb ik 'm binnen in het puntje van de tent gehangen om te drogen. En je raadt het al.. Die zit dus nu ingepakt. Ik hoop maar dat we vanavond hetzelfde tentje hebben, anders beleeft één van onze medereizigers (mannen) een hilarisch momentje.. Achja..
Kobus, onze Afrikaanse reisleider, noemt de kampeerders van onze groep 'my happy campers'. Nou, op dit moment is dat nog een understatement! We zijn inmiddels gearriveerd op onze volgende bestemming met een wel heel fijne boodschap: the campers are automatically upgraded!! We zijn in een gebied waar veel nijlpaarden leven. Zoals ik al eerder vertelde zijn zij heel gevaarlijk, officieel gevaarlijker dan leeuwen vanwege hun agressieve gedrag. Ze zijn moeilijk te sturen en gaan waar ze maar willen. Omdat ze ook heel slim zijn, zien ze zelfs kans om een elektrische omheining uit te breken. Ze zoeken dan de paal en duwen die naar beneden met hun logge lichaam. Kortom: die wil je niet naast je tentje hebben staan. In dit park is dan ook geen mogelijkheid om te kamperen. We kregen een huisje toegewezen in een prachtig aangelegd park. Een eigen douche, toilet, een heerlijk bed met warme dekens en een matras.. Ondanks mijn te zware backpack sprong ik een gat in de lucht (en dat staat op foto).
Dat we even 2 nachten in een accomodatie slapen, komt dubbel goed uit. Ik heb namelijk inmiddels een flinke verkoudheid opgelopen. Mijn hoofd zit vol, ik hoest en ben hees en zelfs mijn rechteroor zit potdicht. Ik voel me gelukkig verder niet ziek dus ga er vanuit dat het een flinke verkoudheid is. Op zo'n moment merk je de betrokkenheid van zo'n groep. Ik kreeg van alle kanten goede adviezen en middeltjes aangeboden. Uiteindelijk heb ik van Gemmy een neusspray gekregen. Na het eten ga ik vanavond meteen naar bed met paracetamol en neusspray in de hoop dat er morgen verbetering in zit.
Maar eerst nog vanavond de 'Zulu cultural evening'! We hebben geleerd om Zulu te spreken en wat bij mij vooral is blijven hangen is de manier van lesgeven hier in Afrika. Althans, de ouderwetse manier. We hebben een uur lang zinnen nagerateld die zij ons voor zei. Niets is blijven hangen want ik had geen idee wat de logica was. De 'klikklank' vanuit de Zulu-taal is niet voor mij weggelegd en ook Roy blijkt er weinig talent voor te hebben. Voor jullie: probeer met je tong te klikken en tegelijkertijd de 'k' uit te spreken. Bij mij gaat dat dus niet tegelijkertijd. Lukt het jullie? (graag een filmpje :-p) Hierna kregen we een Zulu dansvoorstelling. Kobus vertelde mij met een knipoog dat deze zeer interactief is. Ik was dus op alles voorbereid! Roy was de gelukkige (samen met wat anderen) om onderdeel te zijn van de dans. Je zit dan allemaal op je knieën en moet onstebeurt sprongetjes maken en je been zo hoog mogelijk de lucht in gooien. Daar bleek.zijn talent meer te liggen ;-) Het zag er in ieder geval vermakelijk uit en heeft mooie foto's opgeleverd!
Nu gaan we gauw slapen in de hoop dat mijn verkoudheid beter wordt. Morgen om 5u vertrekken we voor zonsopgang namelijk alweer voor een game drive in de hoop dat we dan eindelijk de leeuw kunnen zien die we nog niet in het wild hebben kunnen bewonderen.
Sizobonanal! (see you later in Zulu)
De hike was supermooi. We hebben het nijlpaardpad gevolgd en hebben mooi zicht gehad op een familie met 3 kinderen. Nijlpaarden zijn zeer gevaarlijk dus we moesten voorzichtig zijn (nijlpaardknuffelen zit er dus niet in) maar het was heel bijzonder om te zien hoe ze lekker in de zon liggen en een bad nemen. Het pad liep ook over een krokodillenrivier. Hier kregen we de opdracht vooral niet met je rug naar de rand van het water te gaan staan. Onze gids had een paar weken ervoor een krokodil gezien die een impala op at. Ik had de hele weg het liedje in mijn hoofd: "de krokodil ligt in het water, de krokodil ligt helemaal stil..." Gelukkig liep het dit keer anders af dan in dit liedje en hebben we allemaal onze billen nog :) Het was verder enorm veel klimmen, bukken, springen etc en dat hadden we wel even nodig na zoveel tijd in de bus. Hoogtepunten was ook het Afrikaanse spelletje 'bokdrollekiespoeg'. Wat dat precies is, verklap ik niet. Hoop dat het niet op Google te vinden is. :) Ik heb ook onderweg nog een bijzondere steen gevonden die ik mee naar huis neem.
Op dit moment rijden we Swaziland weer uit, op naar weer een nieuwe plek waar we wel weer 2 nachten verblijven. Soms wel even fijn, in plaats van 's avonds je tentje opzetten en 's ochtends weer afbreken. Roy en ik hebben er al aardig handigheid in. Nu heb ik weer een lekker 'Sanne moment' (oftewel Bridget Jones moment) gecreëerd: Doordat ik vannacht niet in het tentje heb geslapen en nog gauw wat spullen uit het huisje moest halen, begon Roy vast met afbreken van de tent. Eenmaal in de bus bedacht ik me dat ik gisteren mijn string had gewassen onder de douche. Omdat ik 'm niet aan de truck wilde hangen om te drogen (dat doen we met handdoeken wel) heb ik 'm binnen in het puntje van de tent gehangen om te drogen. En je raadt het al.. Die zit dus nu ingepakt. Ik hoop maar dat we vanavond hetzelfde tentje hebben, anders beleeft één van onze medereizigers (mannen) een hilarisch momentje.. Achja..
Kobus, onze Afrikaanse reisleider, noemt de kampeerders van onze groep 'my happy campers'. Nou, op dit moment is dat nog een understatement! We zijn inmiddels gearriveerd op onze volgende bestemming met een wel heel fijne boodschap: the campers are automatically upgraded!! We zijn in een gebied waar veel nijlpaarden leven. Zoals ik al eerder vertelde zijn zij heel gevaarlijk, officieel gevaarlijker dan leeuwen vanwege hun agressieve gedrag. Ze zijn moeilijk te sturen en gaan waar ze maar willen. Omdat ze ook heel slim zijn, zien ze zelfs kans om een elektrische omheining uit te breken. Ze zoeken dan de paal en duwen die naar beneden met hun logge lichaam. Kortom: die wil je niet naast je tentje hebben staan. In dit park is dan ook geen mogelijkheid om te kamperen. We kregen een huisje toegewezen in een prachtig aangelegd park. Een eigen douche, toilet, een heerlijk bed met warme dekens en een matras.. Ondanks mijn te zware backpack sprong ik een gat in de lucht (en dat staat op foto).
Dat we even 2 nachten in een accomodatie slapen, komt dubbel goed uit. Ik heb namelijk inmiddels een flinke verkoudheid opgelopen. Mijn hoofd zit vol, ik hoest en ben hees en zelfs mijn rechteroor zit potdicht. Ik voel me gelukkig verder niet ziek dus ga er vanuit dat het een flinke verkoudheid is. Op zo'n moment merk je de betrokkenheid van zo'n groep. Ik kreeg van alle kanten goede adviezen en middeltjes aangeboden. Uiteindelijk heb ik van Gemmy een neusspray gekregen. Na het eten ga ik vanavond meteen naar bed met paracetamol en neusspray in de hoop dat er morgen verbetering in zit.
Maar eerst nog vanavond de 'Zulu cultural evening'! We hebben geleerd om Zulu te spreken en wat bij mij vooral is blijven hangen is de manier van lesgeven hier in Afrika. Althans, de ouderwetse manier. We hebben een uur lang zinnen nagerateld die zij ons voor zei. Niets is blijven hangen want ik had geen idee wat de logica was. De 'klikklank' vanuit de Zulu-taal is niet voor mij weggelegd en ook Roy blijkt er weinig talent voor te hebben. Voor jullie: probeer met je tong te klikken en tegelijkertijd de 'k' uit te spreken. Bij mij gaat dat dus niet tegelijkertijd. Lukt het jullie? (graag een filmpje :-p) Hierna kregen we een Zulu dansvoorstelling. Kobus vertelde mij met een knipoog dat deze zeer interactief is. Ik was dus op alles voorbereid! Roy was de gelukkige (samen met wat anderen) om onderdeel te zijn van de dans. Je zit dan allemaal op je knieën en moet onstebeurt sprongetjes maken en je been zo hoog mogelijk de lucht in gooien. Daar bleek.zijn talent meer te liggen ;-) Het zag er in ieder geval vermakelijk uit en heeft mooie foto's opgeleverd!
Nu gaan we gauw slapen in de hoop dat mijn verkoudheid beter wordt. Morgen om 5u vertrekken we voor zonsopgang namelijk alweer voor een game drive in de hoop dat we dan eindelijk de leeuw kunnen zien die we nog niet in het wild hebben kunnen bewonderen.
Sizobonanal! (see you later in Zulu)
Kus van ons!
Ik heb inmiddels op de familie app een filmpje zulu les gezet dus we zijn druk aan het oefenen. Hopelijk gaat het al weer beter met de verkoudheid. Geniet van de mooie avonturen.
Wat betreft de kliktaal, Roy heeft idd een filmpje zulules op de familieapp gezet, dus je begrijpt dat we al druk aan het oefenen zijn! Ben benieuwd op het gaat lukken voordat jij en Roy weer terug zijn! Wij wachten intussen weer op het volgende verslag. Hopelijk ben je nu snel van die vervelende verkoudheid af, nu jullie wat luxer kunnen slapen de komende nachten. Liefs van ons
Ik zie jullie al zo voor me, 's avonds bij het kampvuur lekker eten. Jammer dat de gitaar niet meer in je tas paste ;-)
Grappig hè, die kliktaal! Wij zijn een aantal malen naar een voorstelling geweest van Zuid-Afrikaanse zang- en dansgroepen in de schouwburg en daar spraken ze ook af en toe zo. Wij verstonden het natuurlijk van geen kant, maar het was een heel bijzonder geluid.
Henk vraagt of jullie eens uit willen proberen of het water andersom dan hier wegloopt omdat je daar met de Zuidpool te maken hebt i.t.t. hier. Dus ook nog huiswerk voor jullie: test 1-2-3 ;-) We horen het!
Op naar je volgende verslag en foto's! We zijn benieuwd, hoor!
Liefs van ons