Dag 18: Een bezoek aan dierencentra

We verlaten Tsitsikamma na 2 nachten voor een plaats in de buurt van Plattener's Bay. Dit is een mooi bergachtig gebied op weg naar onze eindbestemming: Capetown. Vandaag zijn er een aantal optionele activiteiten gepland. In de ochtend is er de mogelijkheid tot bungeejumpen van een hoge brug in een ravijn. Ik heb enorm getwijfeld, gewikt en gewogen, voelde de verleiding.. ;-) Maar.. Niet gedaan :) Bungee Jumpen staat niet bepaald op mijn bucketlist!

Het woord bucketlist wordt overigens nog regelmatig aangehaald omdat ik hierover vertelde in het voorstel rondje in de groep. Een aantal mensen lag helemaal dubbel en vond mij er veel te jong voor. Blijkbaar speelt het in hun land (het was vooral Jeff uit Hong Kong en Hillary uit Groot Brittannië die het nogal bewonderenswaardig vonden. Ik heb ze in ieder geval uitgelegd: je bent nooit te jong voor het opzetten van een Bucketlist! Want wat ik nu inmiddels heb gemerkt.. In plaats van dat mijn bucketlist korter wordt door het afspreken van deze geweldige dingen (Afrika en wassende olifanten zien) zijn er alleen maar punten bij gekomen.. Ik heb Kobus bedankt voor het feit dat hij o.a. mij heeft opgezadeld met dit 'probleem'. Vanwege mijn fascinatie voor de olifanten, raadde iedereen mij aan om dan een keer de tour van Cape Town naar Vic Falls te doen. Dus.. Dat wordt sparen!

Terug naar het Bungee jumpen... De held van onze groep: Hans (die van de roze onesie die hij helaas niet droeg tijdens het springen, ondanks mijn verzoek..). Met z'n allen togen we om 9u 's ochtends naar de plek waar Hans de hoogste Bungee jump ter wereld (schijnt) ging maken van een hoge brug boven een dal met een rivier, prachtig gezicht. In het café bovenaan hadden we mooi zicht op zijn sprong én konden we het live volgen via een scherm. Hij heeft het gedaan en vond het geweldig! Ik vond het geweldig om te zien maar voel geen verleiding om zijn voorbeeld te volgen ;-)

Hierna waren de andere optionele activiteiten aan de beurt: een katachtigen-sanctuary (opvang), een park met apen (Monkeytown), een enorm park met tropische vogels (Birds of Eden) en daarnaast de mogelijkheid tot het bezoeken van een Elephantsanctuary. Dit laatste was helaas geen fijne ervaring, laat ik daar maar mee beginnen. Ik heb vooraf wat info opgezocht over dit park en zijn intenties, waarbij ik ook onze tourguide vroeg naar zijn ervaringen. Je hoort wel eens over parken waar ze dieren gevangen houden onder de noemer 'opvang' maar geen intentie hebben de dieren zoveel mogelijk terug te plaatsen. Hij was er zelf niet geweest, in tegenstelling tot de andere parken omdat deze van dezelfde eigenaar zijn. Echter hoorde hij er goede verhalen over, waarbij intenties goed leken te zijn en er geen nare methodes werden gebruikt. Ik besloot het te doen en Katrin ging mee. Kort gezegd hadden we er meteen een heel naar gevoel bij. De olifanten werden letterlijk gebruikt in mijn ogen. Er werd een praatje over ze gehouden, waarbij werd verteld dat ze ooit wel terug gingen in het wild. Ik had hier meteen mijn twijfels over, aangezien de olifanten volledig afgericht waren, geen natuurlijk gedrag vertoonden. Kort samengevat: het was één circus (kunstjes, aanraken van de olifanten zelfs toen ik dat helemaal niet wilde, werd hij geirriteerd, nog meer nare dingen ) waarbij mij door meerdere indrukken al gauw duidelijk werd dat de olifanten hier absoluut niet goed behandeld werden als het plaatje dat ze schetsen. Katrin Had precies hetzelfde gevoel. We zijn eerder weg gegaan en hebben alles verteld aan Kobus en Preston. Zij schrokken erg (ik was nogal overstuur) en hebben het meteen opgepakt met het park en met Nomad. Ik heb aangeboden eventueel mijn feitelijke waarnemingen op papier te zetten, zal dit ook nog wel ergens naar toe sturen. Hopen dat dit iets helpt.

Deze nare ervaring daar gelaten, was de rest van de dag wél weer geweldig. De opvang voor katachtigen en apen had duidelijk wel goede intenties, aangezien de dieren hier respectvol en natuurlijk behandeld werden. Een aantal dieren kwam uit andere parken, sommigen zijn in beslag genomen of vrijwillig afgestaan (met name een aantal apen die mensen als huisdier hielden). De tourguides van deze parken waren erg passievol, oprecht en begaan met de dieren. Ik heb de Birds of Eden niet bezocht maar Roy en de anderen wel (ipv olifantenopvang) en die waren ook daarover erg enthousiast! Ik heb de prachtige foto's gezien van felgekleurde vogels en mooi aangelegde paden. Dit was overigens ook het geval in Monkeyworld waarbij we over hoge touwbruggen liepen en zou de apen hoog in de boom van dichtbij konden bekijken. Er waren enorm veel prachtige apen te zien, vaak in groepen. Vooral de interactie van de apen onderling was erg interessant en iets waar je uren naar kon kijken.

's Avonds arriveerden we in een prachtig park waarbij we weer verrast werden met een automatische upgrade. En dit keer weer niet zomaar één.. We hadden een heel huis tot onze beschikking met uitzicht op een prachtige vijver! Het eten deden we buiten bij het haardvuur, waar Preston weer 'lekka' (Afrikaans) had gekookt. Met wat wijn hebben we hier tot een uur of 10 gekletst over de dag en wat er nog komen gaat. De reis loopt al op z'n eind, een gek idee! Maar gelukkig hebben we nog een aantal mooie ervaringen voor de boeg!